آلو بخارا میوه های کوچک تا متوسط، بومی آسیا و استرالیا هستند، اما اکنون می توان آنها را در بسیاری از نقاط جهان، از آمریکای شمالی گرفته تا اروپا تا آمریکای جنوبی، در حال رشد یافت.
در واقع، بیش از 2000 نوع Aalu Bukhara وجود دارد که از رنگ های زرد تا قرمز یا حتی سیاه متغیر است! شکل آنها نیز بسته به تنوع می تواند متفاوت باشد. برخی از آلو بخارا چاق و کوتاه و برخی دیگر بلند و لاغر هستند.
بسیاری از مردم از خوردن آلو بخارا بوانات به صورت خام یا استفاده از آن در دستور العمل هایی مانند مربا یا پای لذت می برند. آلو بخارا هزاران سال است که به دلیل طعم شیرین و فواید سلامتی مورد توجه بوده است.
انواع مختلفی از Aalu Bukhara وجود دارد که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند که آنها را برای مصارف مختلف، از پخت و پز گرفته تا خوردن تازه از درخت، ایده آل می کند.
اگرچه ممکن است بیشتر با آلو بخارای قرمز آشنا باشید، اما انواع دیگری از بخارای آلو نیز وجود دارد، مانند گاج سبز، میرابل و غیره. بیایید نگاهی دقیق تر به این میوه خوشمزه و فواید آن برای سلامتی بیندازیم!
آلو بخارا از تیره Prunus است که شامل هلو، زردآلو، گیلاس و بادام نیز می شود. از زمان ظهور آنها در اروپا در حدود 3000 سال پیش، Aalu Bukhara دستخوش تغییرات زیادی شده است که عمدتاً به دلیل تلاقی و انتخاب جهش های طبیعی در این گونه است.
در واقع، امروزه بیش از 500 رقم آلوبوخارا در بازار وجود دارد! آلو بخارا میوه کوچکی است که یک دانه اصلی دارد. هر آلوبخارا بسته به نوع آن طعم خاص خود را دارد. آلو بخارا یک میوه هسته دار برای هزاران سال در آسیا، اروپا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی کشت می شود.
بیش از 600 نوع آلوبوخارا در سراسر جهان وجود دارد. متوسط درخت آلو بخارا می تواند سالانه 60 پوند میوه آلوبخارا تولید کند! علاوه بر مصرف آنها به‌صورت خام یا خشک برای میان‌وعده، می‌توانید از آنها در دستور العمل‌هایی مانند مربا یا فیلینگ پای استفاده کنید.
