پستانک سیلیکونی یک جایگزین لاستیکی، پلاستیکی یا سیلیکونی برای نوک پستان است که به شیرخوار داده می شود تا در فاصله بین شیر خوردن شیر بخورد تا با رفع نیاز به مکیدن در مواقعی که نیازی به غذا ندارد، ناراحتی خود را برطرف کند.
پستانک معمولاً سه قسمت دارد، یک پستانک دراز، یک محافظ دهان و یک دسته. محافظ دهان به اندازه‌ای بزرگ است که از تلاش کودک برای بردن پستانک به داخل دهان جلوگیری می‌کند و بنابراین خطر قورت دادن و خفه شدن آن را از بین می‌برد.
در انگلستان در قرن‌های 17 تا 19، مرجان اسباب‌بازی دندان درآوری بود که از مرجان، عاج یا استخوان ساخته می‌شد و اغلب به عنوان دسته جغجغه در نقره نصب می‌شد.
یکی از متصدیان موزه پیشنهاد کرده است که از این مواد به عنوان «جادوی دلسوز» استفاده می‌شود و استخوان حیوان می‌تواند نماد قدرت حیوان باشد تا به کودک کمک کند تا با درد کنار بیاید.
پستانک‌ها ساخت حلقه‌های سخت دندان درآوردن بودند، اما آنها همچنین جایگزینی برای نوک قندی نرم‌تر، پستانک‌های قندی یا راگ‌های قندی بودند که در قرن نوزدهم آمریکا مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
نویسنده ای در سال 1873 یک “پستانک قندی” را توصیف کرد که از “یک تکه کتانی کهنه” با “قاشق شکر نسبتاً شنی در مرکز آن” ساخته شده بود، “به شکل یک توپ کوچک جمع شده بود” با یک نخ. دور آن را محکم بسته اند.
در بسیاری از مناطق اروپای شمالی و جاهای دیگر نیز پارچه هایی با مواد غذایی بسته شده به نوزادان داده می شد. در بعضی جاها یک تکه گوشت یا چربی را در پارچه می بستند و گاهی پارچه را با براندی مرطوب می کردند.
مناطق آلمانی زبان ممکن است از Lutschbeutel استفاده کنند، پارچه ای که دور نان شیرین شده یا دانه های خشخاش پیچیده شده است.
