فیروزه کوبی یکی از انواع صنایع دستی سنتی ایران است.
زادگاه این صنعت شهر اصفهان است.
سنگ های کوچک فیروزه طبیعی به شکل موزاییک بر روی دیوار ظروف، جواهرات و زیور آلات مختلف اعمال می شود.
محصولات ساخته شده از مس، برنج، برنز و نقره به عنوان پایه ای برای اجرای موزاییک استفاده می شود.
گلاب پاش فیروزه کوبی یکی از محبوب ترین و رایج ترین ظروف این صنعت هنری است که بیشتر جنبه تزیینی دارد.
فیروزه سنگی است که استخراج آن در ایران از هزاره سوم قبل از میلاد آغاز شد.
به طور کلی پذیرفته شده است که نام “فیروزه” از کلمه فارسی “فیروزه” – “سنگ خوشبختی” یا پیروز – “پیروز” آمده است.
فیروزه ای با رنگ غیر معمول خود از زمان های قدیم توجه مردم را به خود جلب کرده است.
فیروزه ای در رنگ های زیادی وجود دارد – از آبی آسمانی تا آبی، با سایه های مختلف.
بهترین نمونه های فیروزه ایران آبی تیره است که اغلب دارای نواحی سفید است.
در ایران باستان، دستبند و مهره با فیروزه طلسم مرگ و چشم بد بود. این سنگ به عنوان یک طلسم نگهداری می شد که نمادی از قدرت در نظر گرفته می شد، موفقیت را به ارمغان آورد و از نیروهای تاریک نجات داد.
فیروزه را “سنگ زندگی” می نامیدند.
ابتدا رزین اپوکسی سیاه رنگ روی پایه ظرف فیروزه-کوبی ریخته می شود.
در مرحله بعد، قطعات کوچک فیروزه از پیش تصفیه شده به “چسب طبیعی” متصل می شود.
پس از سفت شدن رزین، قطعه تمیز و آسیاب می شود تا روشن ترین رنگ فیروزه ای و صافی فلز به دست آید.
قندان فیروزه کوبی شده نیز برای شیرینی، آجیل و سایر شیرینی ها که با مکعب های فیروزه ای تزئین شده است.
هر غذایی را می توان در چنین قندانی ذخیره کرد، زیرا داخل آن لاک زده شده است، هیچ تماس مستقیمی با مس وجود ندارد.
این ظرف برای هدیه دادن بسیار مناسب است.
ارتفاع کل تا بالاترین نقطه 20 سانتی متر.
یک هدیه زیبا، غیر معمول و گران قیمت برای عروسی مسی یا فیروزه ای!
